Laat ik bij het begin beginnen… bij dementie is er geen duidelijk begin. Soms merk je dat iets anders is dan ‘normaal’, zoals enveloppen die op rare plakken liggen. Maar erg verontrustend vind je dat niet, want ach, je ouders worden tenslotte nu wel écht oud en vergeetachtigheid hoort daarbij.
Crisis
Totdat er iets gebeurt, dat alle alarmbellen doet afgaan. In het geval van mijn ouders was dat toen mijn moeder, toen 85, eind november 2017 om 22:30 ’s avonds in verwarde toestand naar buiten liep. Mijn vader, toen 87, moeilijk ter been, kon haar niet achterna en belde in paniek iedereen op. De thuiszorg, mijn zus, zijn broer, mij op 200 km afstand. Mijn oom had al gebeld met de politie, die de dienstdoende huisarts inschakelde etc, etc. Kortom, toen mijn zus arriveerde, was mijn moeder allang weer thuis, maar zat het huis vol.
Het eerste wat mijn zus deed, was iedereen vriendelijk bedanken en de deur wijzen. Pas toen de rust weder keerde, wendde ze zich tot mijn moeder en kon ze haar ‘terugpraten’. Ze was kwaad uit huis gelopen, omdat ze al de hele dag voor haar ‘vader’ had gemantelzorgd en nu echt naar haar gezin moest. Ze zag mijn vader aan voor haar vader.
De thuiszorg had intussen al de handtekening van mijn vader, zodat mijn moeder kon worden opgenomen op de gesloten afdeling van het plaatselijke verzorgingshuis.
HIER KAN IK NOG KWAAD OVER WORDEN “DAT KAN TOCH NIET WAAR ZIJN?! HOE KONDEN ZE MIJN ZWAAR OVERSPANNEN VADER DIT LATEN TEKENEN, ZONDER ONS KINDEREN ERBIJ TE BETREKKEN?”
Analyse
De volgende dag arriveerde ik en ben 6 dagen gebleven. Al mijn ZZP afspraken kon ik gelukkig verzetten en mijn man zorgde wel voor onze kat. Eerst een gesprek met de huisarts die mij vroeg om de situatie eens te analyseren. Zonder op details in te gaan, maar ik heb geobserveerd dat er 2 vulkanen tot uitbarsting kwamen. Dingen uit het verleden kwamen naar boven, één lief detail en één niet verwerkt trauma. We zijn dat weekend gegaan van bijna ‘huwelijkscouncelling’ (60 jaar getrouwd!) tot het rustig bespreken wat er in godsnaam aan de hand was.
“We aten al eigenlijk al langer niet meer zo goed” zei mijn vader. En ’s middags rusten was er ook niet echt bij. Mijn vader, de selfmade man die zijn eigen huis gebouwd had en altijd actief was geweest in huis en tuin, zat bijna alleen maar in zijn stoel. Omdat hij ontzettend kwakkelde met zijn gezondheid. Hetgeen mijn moeder dan weer irriteerde, want zij waste en kookte nog.
In mijn volgende blog 2. bespreek ik wat ik in die 6 dagen veranderde, met mijn boerenverstand, aan hun dagelijkse leven. Het was lóódzwaar, maar het heeft gelukkig wel gewerkt.
Regie op Dementie biedt je op één plek logische vervolgstappen op de levenslijn van een oudere met dementie.
Start met het helpen van jouw vader of moeder en klik op onderstaande button voor de belangrijkste categorie uit dit blog:
Er zijn in totaal 6 categorieën. Met meer dan 100 praktische tips, videos, artikelen en links naar organisaties (met name in Haarlem e.o.) die je kunnen helpen.